ŞEYTAN ÇIKARMA : GEORGE LUKİNS'İN İBLİSLERİ

Hazırlayan: A.Kara

18 YIL BOYUNCA ŞEYTANIN ELE GEÇİRDİĞİ SÖYLENEN ADAM : GEORGE LUKİNS

Paranormal olayların gerçek olup olmadığı ve bu olaylara dair anlatılar her zaman insanlar için merak konusu olmuştur. Yıllar boyunca doğrudan şeytani ele geçirme ile bağlantılı olmayan pek çok doğal olmayan olay rapor edilmiştir.

Tarihin tozlu sayfaları arasında yer alan ve özellikle Hristiyanlar için kafa karıştırıcı durum haline gelmiş olan bir olay da George Lukins'in şeytani ele geçirilmesidir. Lukins aynı zamanda "Yatton Daemoniac" olarak biliniyordu.

Aslına bakarsanız George Lukins vakası o zamanlar da iyi biliyordu ve 1778'de İngiltere'de büyük popülerlik kazanmıştı. Garip vakalardan biri olan bu olayın ne olduğunu öğrenebilmek amacıyla şeytani ele geçirme olduğu söylenen bu olayın derinliklerine inelim.

Kariyerindeki en tartışmalı davalardan biri ile karşılaşan rahip Joseph Easterbrook İngiltere, Bristol'deki Tapınak Kilisesi'nde bir Anglikan papazıydı. 31 Mayıs 1778'de cemaatinin bir üyesi sıra dışı bir istekle ona geldi. Anlattığına göre kilise cemaatinden olan Sarah Baber yakın zamanda Somerset yakınındaki Yatton kasabasını ziyaret etmiş ve bir adamın açıklanamayan duruma maruz kaldığına tanık olmuştu.

Söz konusu adamın 40 yaşlarındaki bir terzi olan George Lukins olduğunu belirtmiş, adamın günlük nöbetler geçirdiğini, bu nöbetler sırasında farklı ses tonlarında yüksek sesle şarkı söylediğini ve çığlıklar attığını anlatmıştı. Nöbet geçirirken çıkardığı bazı sesler insan sesine benzemiyordu. Lukins ayrıca saldırgan tavır takınıyor, küfürler ediyor, tanımlanamayan sözler söylüyor ve iğrenç tutumlarda bulunuyordu. Kadının dediğine göre Lukins trans halindeyken kendine doktorların yardım edemeyeceğini de söylemişti. [1]

Sarah olaydan uzun yıllar önce Yatton'da yaşayan bir kadındı ve Lukins hakkında farklı bir izlenim oluşturmuştu. Lukins'in düzenli olarak kiliseye giden, dindar ve toplum tarafından iyi olarak bilinen bir adam olduğunu doğruluyordu. Fakat Lukins'in şeytan tarafından ele geçirilme sürecinin 18 yıl önce başladığını söylüyordu. Yani kadının dediğine göre adam tam 18 yıldır şeytani bir hakimiyet altındaydı.

Lukins'in ele geçirilmesine dair birçok açıklama var. Bunlardan birine göre ailesi onu birkaç doktora götürmüş ancak tüm çabalarına rağmen düzensiz davranışının nedenini bulamayınca olanları hayal kırıklığıyla karşılamışlardı.

Lukins'in Londra'daki Aziz George Hastanesinde 18 ay boyunca gözlem altında tutulması bile önerilmişti. Bu hastanede 20 hafta kaldıktan sonra tıp camiası onun tedavi edilemez olduğu söylemişti. Nöbetleri geçmiyordu ve halkın hakkında yaydığı dedikodular kısa sürede onu lanetlemiş, büyülenmiş veya bir iblis tarafından ele geçirilen adam olarak damgalamıştı. [2]

Anlatılana göre aslında Lukins'in kendisi de geçirdiği nöbetler konusunda şaşkındı. İfadesine göre, ele geçirilmesi bir Noel Baba oyununda rol aldığı sırada başlamıştı. O yıllarda genç olan Lukins sokakta ilerlerken birinin ona çok sert bir tokat attığını görmüş ve bilincini kaybederek yere yığılmıştı.

O sıralar adamı tanıyanlar onun alkol tükettiğini söylüyor ve kimileri onun yediği bu tokada "ilahi tokat" diyordu. Tokat olayından kısa bir süre sonra adam nöbetler geçirip anormal davranışlar gösteriyor, nöbet sırasında köpek gibi havlıyordu. Özellikle sağ elinin açıklanamayan ve güçlü bir şekilde seğirdiği söyleniyordu. [1]

George Lukins'in yerel toplumun lanetli olduğunu söylemeye başlaması çok uzun sürmemişti. Ayrıca kendisine yedi şeytanın musallat olduğunu ve bunları ortadan kaldırabilmek için 7 din adamının gerekli olduğunu iddia ediyordu. İşte tüm bu olaylar sonucunda Sarah Baber adlı kadın Lukins'i Bristol'e getirmek için düzenlemeler yapan peder Easterbook'a başvurmuştu.

Peder Easterbrook, Bristol'e varır varmaz Lukins'i inceler. Adamı incelemek için toplanan meslektaşları ile birlikte gördükleri karşısında şaşırırlar. Lukins'in sergilediği ifadeler, tuhaf sesler ve saldırganlıkla birlikte seyreden açıklanamayan kasılmalar rahibi ve bazı meslektaşlarını bunun gerçek bir ele geçirilme vakası olduğu konusunda ikna eder. Ancak rahibin meslektaşlarından bazıları adamın bir varlık tarafından ele geçirildiğinden şüpheliydiler.

Şeytan çıkarma ayininin gerekli olduğu söyleniyor, diğer yandan o dönem yayınlanan bazı makaleler bunu eleştiriyor ve adamın aslında epilepsi ve Aziz Vitus'un dansı rahatsızlığına sahip olduğunu söylüyordu. Aziz Vitus'un dansı denen rahatsızlığın diğer adları Aziz John'un dansı, Koreomanya (choreomania) veya Dans Vebası'dır. İnanışa göre bu rahatsızlığa neden olan şey Aziz Vitus'un ya da Vaftizci Yahya'nın lanetiydi. Sırf bu yüzden lanetten kurtulmak umuduyla Vaftizci Yahya'ya dua ediyor ya da Aziz Vitus'a adanmış yerlere hac ziyareti yapıyorlardı. Bu rahatsızlık Kara Veba'dan birkaç yıl sonra meydana gelmiş, tedavi edilemedikleri görülünce hasta insanların çoğu yalnızlığa terk edilmiş ya da kasabalardan kovulmuştu. [1][3]

Bu rahatsızlık 17.yy'da "Sydenham chorea" adını almıştır. Bu bir sinir sistemi hastalığıdır ve vücudun kontrolsüz hareket etmesine neden olur. Bazı bilim insanları bunu "kolektif zihinsel bozukluk" ve "kolektif histerik bozukluk" olarak tanımlamışlardır. Yine de büyük bir kitle bunu iblislerin veya şeytanın ele geçirmesi olarak görmüş ve tıpkı rahip Easterbrook gibi şeytan çıkarmaya başvurmuştur.

Rahip, Lukins için dua etmek ve bir şeytan çıkarma ayini gerçekleştirmek için bölgedeki John Valton ve John Wesley gibi Protestan mezhebi üyelerinden yardım istedi. Rahip olayla ilgili tüm söylentileri susturmak amacıyla yerel bir gazete olan Bristol Gazette'de şeytan çıkarma ile ilgili bir açıklama yayınladı. Kayıtlar George Lukins'in şeytan olduğunu ve Te Deum'un ters bir varyantını söylerken şiddetli öfke nöbetleri sergilediğini iddia ettiğini belirtiyordu.

Daha iyi anlaşılması için kısa bir bilgi vereyim. Te Deum, Latince "Te Deum Iaudamus" yani "Seni, Ey Tanrı, Övüyoruz" adlı Latince bir Hristiyan ilahisidir. "Ambrose" İlahisi olarak da bilinir. Rahibin iddiasına göre Lukins nöbetleri sırasında bu ilahiyi tersten okumakta yani güya tanrıya hakaret etmektedir. [4]

Lukins'i ziyaret etmeye gidenlerden biri, adamın uzun kasılmalar geçirdiğini, kasılma sonrası içindeki iblisin dile gelerek öfke içinde birkaç kez "ruhunu cehenneme gönder" dediğini, "buraya gelerek benim otoritemden kurtulabileceğini mi sandın?, Hepsi boşuna. Cehennemdeki şeytani inimin üzerine yemin ederim ki bu sana her zamandakinden on bin kat daha beter acı verecek!" gibi sözler sarf ettiğini ve akabinde bir süre donakalan adamın bu sözleri alaycı şekilde tekrarladığını, kadınsı ses tonuyla çeşitli şarkılar söylediğini, küfürler ettiğini, bunları yaparken sesinin başka tonlarda çıktığını anlatmıştı.

Rahip Easterbrook'un ricası üzerine şeytanın ele geçirdiği söylenen adam için dua etmeyi kabul eden John Wesley, Protestan üyelerinden başka bir rahip ile temasa geçmişti. Rahip gönderdiği mektupta şöyle diyordu:

"Bir süre önce yedi bakandan birinden George Lukins için dua etmemi isteyen bir mektup aldım. Tanrı'nın önünde haykırdım, "Rab, ben böyle bir işe uygun değilim; bir şeytanla karşılaşmaya inancım yok." Fakat güçlü bir şekilde uygulandı, "Tanrım bu senin kudretindir". Buluşmamızdan bir gün önce Lukins'i görmeye gittim ve öyle bir inanç buldum ki, ona işkence ettiğini söylediği yedi şeytanla karşılaşabildim. Hiç şüphem yoktu, kurtuluş gelecekti. Tanıştığımızda Rab duayı duydu ve yoksulu kurtardı." - John Valton [5][1]

Protestan şeytan çıkarma ayinleri iblisin vücudu terk etmesi için uygulanan emirler, övgüler ve ayinler de dahil olmak üzere Katolik şeytan çıkarma ayinlerine benziyordu. Dualar ve ilahilere emirler eşlik etmek zorundaydı ve bu süreç Kutsal Üçleme yani "Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adına" formülü kullanılarak şeytanın kovulmasıyla sona ererdi.

1788 yılında, adam 44 yaşındayken bir şeytan çıkarma düzenlenmişti. Anlatılanlara göre din adamları iblise Lukins'in bedenini terk ederek cehenneme geri dönmesini emrettikten sonra adam normale dönmüş gibi görünüyordu. Rahip Easterbrook'un kayıtlarına göre adam Rab İsa'yı övmüş, duasını okumuş ve çabalarından dolayı din adamlarına teşekkür etmiştir. [1]

İŞİN ASLI

Fakat tüm bu anlatılara rağmen konudan şüphe duyanlar ikna olmamışlardı. Lukins hakkındaki hikaye yayınlandıktan hemen sonra Yatton'da yaşayan ve onu tanıyan birçok insan ortaya çıkarak ele geçirilme hikayesinin uydurma olduğunu söyledi. Lukins o bölgede vantrilokluk yani karından konuşma ve taklit yeteneği ile tanınan, bilinen biriydi ve görünüşe göre biraz da hastalık hastasıydı.

Çok geçmeden ülke çapındaki din adamları ve tıp doktorları bu vakayı tartışmaya başladılar. Genel fikir birliği rahipler aleyhindeydi. Lukins hakkında çeşitli teoriler ortaya atıldı. Bunlar adamın ağır bir hastalık hastası olduğu (Hipokondriya), sara hastası olduğu hatta bir köpek tarafından ısırıldığı gibi çeşitli iddialardı. 

Davanın üzeri kapanmamıştı ve rahip Easterbrook dolandırıcılık ile suçlanıyordu. Bunun üzerine rahip 1788'de "Yatton Daemoniac" olarak bilinen bir inceleme yazarak kendini ve diğer rahipleri haklı çıkarmaya ve sahtekarlık suçlamalarından kurtulmaya çalışmıştı. [6][7]

Şeytan çıkarma ayininin ardından iyileştiği söylenen Lukins resmen ortada kalmıştı. Yatton'a dönmüştü ama ısrarla Bristol'e dönmek için girişimde bulunuyordu. Parasız kalmıştı ve Bristol'deki hiç kimse onun yol parasını ödeme niyetinde de değildi. Bu yüzden Yatton kasabasında kalmıştı. Dilenerek ve küçük kitaplar satarak yoksulluk içinde yaşayan adam Şubat 1805'te ölmüş, ölüm nedeni hakkında bilgi verilmemişti.

Rahip Easterbrook'a gelirsek, modern çağdaki insanların bu şeytan çıkarma olayına inanmakta zorluk çekeceğini söylüyordu. Anlatılanların ne kadar doğru olduğu ve Easterbook'un tanıklığının ne kadarına inanılabileceği kişinin kendisinin bileceği bir iş. Bana göre 7 iblisin ele geçirdiği söylenen adam muhtemelen hem epilepsi hastası hem de içinde yaşadığı toplumun din masallarından fazlasıyla etkilenmiş, sıyırma noktasına gelmiş ve kendini içine iblislerin girdiğine inandırmış birisiydi. Hastalık hastası olması ise tüm bunlara daha da uygun bir zemin hazırlıyordu. Kendini şartlandırdığı ve inandırdığından dolayı şeytan çıkarma ayini sonrasında iyileşiyor çünkü iyileştiğine inanıyor. Hatta belki de rahipler hile yaparak, bir hikaye kurgulayarak adamı kullanmış daha sonra onu bir köşeye atmışlardı. Rahipler ve medya popüler hale gelen bu olayı halkı korkutmak ve dine bağlamak için ballandıra ballandıra anlatmışlardı.

O gün ve bugün bile hala şeytan çıkarma için birçok insan kiliseye, rahiplere başvuruyor. Üstelik bunlardan bazıları ölüyor ya da kolu, bacağı kırılarak hastanelik oluyor..

---

KAYNAKLAR

1. A narrative of the extraordinary case of George Lukins (of Yatton, Somersetshire) who was possessed of evil spirits, for near eighteen years... A letter from the Rev. W. R. W. (Bristol, Printed). Philadelphia : Re-printed by Thomas T. Stiles, No. 10, Cypress-Alley. 1805. (Surgeon General's Library, 353432)
2. Encyclopaedia Britannica (1823); Or A Dictionary of Arts, Sciences, and Miscellaneous Literature, vol. 17, p. 235.
3. "Sydenham Chorea Information Page | National Institute of Neurological Disorders and Stroke". (www.ninds.nih.gov)
4. The Mirror of literature, amusement, and instruction, Volume 4. J. Limbird, 143, Strand. 1824.
5. History of Wesleyan Methodism: Wesley And His Times (2005).
6. Authentic anecdotes of George Lukins, the Yatton daemoniac. G. Routh.
7. Patients and Practitioners (2003). Cambridge University Press.

●►Patreon'dan Üye Olarak Destek Olmak İçin: PATREON
●►Youtube 'Katıl': KATIL

CİN MUSALLAT OLMASI VE ŞEYTAN ÇIKARMA

PARANORMAL MANYAKLIKLAR | CİN MUSALLAT OLMASI VE ŞEYTAN ÇIKARMA


Şeytan, orijinal adıyla “The Exorcist” filmi hemen hepimizin hafızalarında derin izler bırakmıştır. William Peter BLATTY’ nin aynı adlı kitabından, 1973 yılında William FRIEDKIN tarafından sinemaya aktarılan filmde doğaüstü olaylara tanık olmuştuk. Linda BLAIR tarafından canlandırılan 13 yaşındaki REGAN adlı kız çocuğunun içine şeytan giriyor ve onu ele geçirip hayatını zindan ediyordu. Filmde, o döneme değin kullanılmamış birçok sinema ve makyaj tekniği kullanılmış, insanlar dehşete kapılmış, bazı ülkelerde yasaklamalar dahi getirilmişti. İlk defa çok farklı bir konu, çok farklı bir biçimde ele alınıyordu. Şeytan kavramının korkutuculuğu daha önce Roman POLANSKI’ nin çektiği ve Mia FARROW’un baş rolünü oynadığı, 1968 tarihli “Rosemary’s Baby” filminde karşımıza korkutucu bir şekilde çıkmıştı. Şeytan filminde özellikle Regan’ın salonun ortasına yeşil renkte işediği, kafasını çevirdiği, yataktan havalandığı ve ters örümcek yürüyüşü ile merdivenlerden indiği sahneler ciddi korku travmalarına neden olmuştu. Tabi her filmde olduğu üzere kahramanlara ve kurtarıcılara ihtiyaç vardı. Usta Oyuncu Max Von SYDOW’un canlandırdığı PEDER MERRIN karakteri, yardımcısı ile kızı şeytandan kurtaracaklar, ancak bu olayı canları ile ödeyeceklerdi. Filmde kızın annesi ateistti. O da bu durumdan dolayı ciddi travma yaşayarak inançlı hale geliyordu. Bu filmin gösterdiği yüksek başarı, ardında muazzam bir Hristiyanlık pompalaması yapıyordu. Bunu Yeşilçam kaçıramazdı. Regan karakterine Canan PERVER, Asıl Hoca rolünü Agâh HUN ve yardımcı hocalığı ise Cihan ÜNAL üstleniyordu. Bu filmde kullanılan İslami öğelerden dolayı (Kuran ve dualar ile şeytanı kovma vs.) “Yerli Şeytan” kopyalandığı “Yabancı Şeytan’dan” daha etkili ve korkutucu olmuştu. Bu film hemen hemen yeni bir sinema türünün doğmasını sağladı. Arkasından gelen Poltergeist ve Evil Death filmleri bu kültün en önemli başyapıtları haline geldiler. Günümüzde bu akımın bayrağını “Paranormal Activity”, “The Conjuring” ve “Annabelle” filmleri başarı ile sürdürüyorlar.

Peki, Exorcism, yani şeytan çıkarma ayinini gerektiren bu “alıkoyma” fenomeni neyin nesi? Birisinin bedeni, yabancı ve şeytani bir güç tarafından ele geçiriliyor. Kişi kendinde olduğu zamanlarda etrafındakilerden yardım istiyor. Bedenini hiç tanımadığı kötü bir ruhun ele geçirdiğini, hemen çıkartılmaz ise daha kötü şeylerin olacağını ve öleceğini söylüyor. Bazen birey kendini kaybettiğinde istemsiz kasılmalar ve iniltiler oluşuyor. Bu fenomende en radikal durumlar, yönlendirici ve komut veren bir bireyin, alıkoyan ruh ile yaptığı diyaloglardır. Komut veren yönlendirici birey, bu kişiye çeşitli sorular sorar. Kişi, dinsiz şeytani bir varlık olduğunu, o bedenden çıkmak istemediğini ifade eder. Farklı ve gırtlaktan gelen bir ses tonu kullanırlar. Eğer yanında birileri kutsal kelimeler okursa buna tepki gösterir. Hemen durdurulmasını ister. Yoksa alıkoyduğu bedene zarar verecektir. Bunu ağlamalar ve kasılmalar izler. En sonunda Yönlendirici-Dominant birey, telkin ve ilahi ritüeller eşliğinde şeytani varlığı kovar.

Bu noktada sorun şu ki Bu fenomen hemen her toplumda, hatta semavi olmayan pagan dinlerinde bile olmaktadır. Örneğin pagan bir kabilede meydana gelen alıkoyma hadisesinde kabilenin büyücüsü, tütsü ve davul eşliğinde kutsal ruhlar ile işbirliği yaparak şeytani varlığı kovar. Şeytandan/Kötü ruhtan arınan birey ağlamaya ve teşekkür etmeye başlar. Etrafındakiler de bu ilahi mucizeye tanık olarak dinlerine daha sıkı bağlanırlar.


Exorcism fenomeni dışında benzeri bir fenomen’de Cinlerin, İfritlerin, Kötü Ruhların musallat olma hadisesidir. Bu fenomende bireyin bedeni “alıkoyma” fenomeninde olduğu gibi ele geçirilmez. Kişinin yaşam akışı ele geçirilir. Kişi birileri ile konuştuğunu iddia eder. Evde istemsiz ışıkların açılıp kapandığını, bazen bir varlığın kendisini odaya kilitlediğini, cisimleri hareket ettirdiğini ve bazen kendisine gözüktüğünü iddia eder. Yabancı form genelde kişiye zarar vermez. Ancak bazı hallerde kötü varlık tarafından tecavüzler iddia edilir. Genelde bayanların maruz kaldığını iddia ettiği bu durumlarda Ruhani Varlık, alenen birey ile cinsel temasta bulunur. Nadir de olsa dişi kötü varlıkların erkeklere de benzer yaklaşımları sergilediği iddia edilmiştir.

Bu fenomende de ilginç bir şekilde o bireyin dini inançlarına ait ritüeller gereklidir. Örneğin bir Müslümanın maruz kaldığı durumu Hristiyan veya pagan büyücü çözemez. Pagan birinin durumunu papaz, hoca, haham gideremez ya da bir Hristiyan'ı hocalar iyi edemez. Bu durum ile Yahudilerin karşılaşma olasılığı daha düşüktür. Onlara göre Tanrı (ya da Yehova) onları üstün kıldığı için hiçbir ruh veya cin onlara zarar veremez ya da musallat olamaz. Yahudilerde bu durum nadiren rapor edilir.

Konuya farklı bir pencereden bakalım. Eğer son hak din İslamiyet ise, bu alıkoyma durumlarında sadece İslami ritüeller geçerli olacaktır. Yani “alı konan” veya “musallat” olunan insanları sadece İslamiyet kurtarmalıdır. Ne papazlar, ne hahamlar ne de paganlar da büyücüler ya da şamanlar bireylere yardımcı olamamalıdırlar.

Bu noktada özellikle İslami çevrelerde hemen bu sava reddiye oluşturulur. Hristiyan cinler özellikle inançsız Hristiyanları seçerler. Onlara şeytani bir şekilde musallat olurlar. Eğer Hristiyan papaz cini çıkartırsa kişi inançlı bir Hristiyan olacaktır. Eğer Hristiyan papaz çıkartamaz ise bu sefer kişi cini çıkartanın dinine tabi olacaktır. Eğer Müslüman çıkartırsa, birey Müslüman olur. Bu nedenle Hristiyan cinler bir “kumpas” kurmuşlardır. Bu sayede insanları Hristiyanlığa çekerler. Papazlar da ilahi güçlere sahip “ruhban sınıfı” oluştururlar ve güçlenirler.

Ülkemizde de durum farklı değildir. Youtube ve benzeri sosyal medya video kanallarında birçok şeytan çıkartma-cin kovma ritüelleri düzenlenmektedir. Bu videoları izlediğinizde akıl almaz durumlarla karşılaşırsınız. Kişiler cin ya da şeytan olduklarını iddia ederler. Küfürler ve benzeri abuk subuk sözleri söylerler. Hoca da dualar eşliğinde cini çıkartır. Sonra gelsin paralar.

Günümüzde din pazarlamanın ve satmanın en kolay ve etkili yoludur bu inli-cinli ve şeytanlı hikâyeler... Yok, incir ağacı altından gece geçme, gece tırnak kesme, 3 harfli de ve isimlerini zikretme gibi saçma sapan adetlerimizin kökeni budur. “Düğünlerine denk geldim ayakları tersti” “Beni çağırdılar gitmedim, bir vardı bir yoktu”, “Hala oğlunun amcasının kuzeninin yeğeninin arkadaşının askerdeki komutanının kız kardeşinin arkadaşının gittiği bakkalın yengesinin bilmem nesi görmüş böyle gözleri tuhafmış ayakları tersmiş, ona musallat olmuşlar, su cinleri çarpmış” gibi saçma sapan hikâyeler özellikle kültürümüzde derin bir yer oluşturmuştur.

Hristiyanlıkta, özellikle Engizisyon döneminde bu psikolojik arıza, çıkarlar doğrultusunda kullanılmıştır. Bazen halka açık yapılan exorcism ayinleri sayesinde halkın gözünde kilisenin değer yükseltilmiş, muhtaç olunan kurum haline dönüştürülmüştür. Bu fenomen ile halk korkutulmuş, cinlerin ve ifritlerin kol gezdiği, ancak kilise sayesinde bunlardan korunulacağı fikri geliştirilmiştir.

Halk arasında en çok yaygın olan teoriye göre doktorlar bu olaya çözüm bulamıyorlardır. Ne kadar doktora gidilse de çare bulunamamıştır. Bilim çaresiz kalmıştır. İlaçlar fayda etmiyordur. Bu işi sadece hocalar çözebilmektedir. Bu fikir o kadar yaygındır ki, neredeyse hemen her kültür seviyesinden insanlar bu hocalara gitmektedir. Medyum özelliği de olan bu hocalar, bazen “Müslüman” cinlerinde desteğini alarak gereğini yaparlar.

Son olarak bir fenomenden daha bahsetmek istiyorum ki birçoğumuzun. Özellikle ergenlik döneminde mutlaka karşılaştığı bir durumdur. “Karabasan Cini…” Gece kalktığınızda hareket edemiyorsunuz. Sesinizi duyuramıyorsunuz, bazen göz kapağınızı bile açamıyorsunuz. Gözünüzü açabilseniz de etrafınızda uyuyanlar, hatta yanınızda uyuyanlara dahi ses çıkartamıyorsunuz. Elleriniz ve ayaklarınız kitli. Üstünüzde oturan bir Cin var. Ağırlığını hissediyorsunuz. Bir sür sonra dualar eşliğinde onu kovuyorsunuz. Sabah kalktığınızda bunu anlatmaya korkuyorsunuz. İnsanların sizde deli diyeceğini sanıyorsunuz. Bir yakın arkadaş grubunuz var ise onlarla paylaşıyorsunuz. Onlarda benzeri deneyimleri yaşadıklarını söylediklerinde ise tamam diyorsunuz. “Bize uğradılar”. Bu durum sizi daha da korkutuyor. Ailenize açılıyorsunuz ya da bir hocaya. Onlarda bu durumun aslında normal olduğunu bazen imandaki bir zayıflıktan, eğer imanlı iseniz sizin imanınızı sakatlamak isteyen ifritlerin-cinlerin yaptığını söylerler.


Bu noktaya kadar hemen herkesin bildiği ortak bilgileri paylaştım. Hatta bazen yazıyı okumaya ara verip, Youtube’dan video bile araştırıyor olabilirsiniz. Makaleler okuyup kendinizi kandırıp korkutmak isterseniz, size hayal dünyanızda başarılar dilerim.

Kendi çevremde dahi o kadar çok bu fantastik hikâyeler ile kendini kandıran var ki inanamıyorum.

Şimdi gerçek dünyaya dönelim. Bu olayların gerçek iç yüzü ne?

1. Exorcism ayini gerektiren “Alı konma” Fenomeni aslında Obsesif bir bozukluktur. Obsesyon’ un (Takıntı) bir türüdür. Her toplumda da görülür. Çünkü insani bir psikolojik hastalıktır. Bilimsel olarak ta çaresi vardır. Sadece bu durumun iyileştirilmesi birkaç seans ile gerçekleşir. Nadiren ilaç desteğine ihtiyaç duyulur. Yani, bilimsel olarak bu hastalık kanıtlanmış, teşhis edilebilmekte ve tedavi edilebilmektedir. Ancak cahil ve geri kalmış toplumlarda veya bireylerde (ki bu cahillerden kastım bazı okumuş cahilleri de kapsıyor) hasta yakınları tedaviyi kendi inanç dünyalarından dolayı reddediyor ve üfürükçülere bel bağlıyorlar. Bu hastalıklarda nadiren tedavi “telkin” ile gerçekleşiyor (Her toplumda ve dinde neden büyücülerin, hocaların ve papazların işe yaradığını daha iyi anlarsınız). Kısacası bu hastalığı ilahi güçlere bağlamak ve onlarla ilişkilendirmek tümden temelsizdir. Kanıt olduğu iddia edilen bazı doküman ve kayıtların bilimsel hiçbir değeri yoktur. Bunlar hiçbir zaman kanıtlanamamış ve kanıtlanamayacaktır. Gerçekçi olunursa bu hususa inanmak ile Noel Babaya inanmak arasında hiçbir fark yoktur.
2. Musallat olunma fenomeni de aynı hastalığın bir farklı versiyonudur. Yani Takıntı’dır. Bilimsel olarak bu hastalık kanıtlanmış, tespit edilmiş, bu hastalığa neden olan faktörler ortaya çıkartılmış ve tedavi yöntemleri ortaya konmuştur. Eğer aklınızı internette saçma sapan hikayeleri araştırmaya vermeyip. Gerçek, akademik ve bilimsel makaleleri araştırmaya yönlendirirseniz görürsünüz.
3. Nazar diye bir şey yoktur. Göz değmesi diye bir olay yoktur. Sadece Türk İslamiyet’inde olması dahi bu hususun kaynağını ev gelişimini bize gösteriyor. Şamanizmden-Tengricilikten geçme adetten başka bir şey değildir.
4. Karabasan cini diye bir şey yoktur. Bu fenomen “Geçici Uyku Felci”dir. Bu rahatsızlıkta kanıtlanmış, sebep ve sonuçları ortaya konmuştur. Düzensiz uyku, stres ve gece ağır yemek yerseniz düzenli olarak karabasan cini ile müşerref olabilirsiniz.

İnsanlar inanmak istediklerine inanırlar, görmek istediklerini görürler. Ancak ortada bir de gerçekler vardır. Ailenizde, arkadaşlarınız arasında, belki de kendiniz bu durumlar ile karşılaşmış veya karşılaşıyor olabilirsiniz. Eğer bu hususu bir hastalık olarak görüyor ve ona göre hareket ediyorsanız doğru yoldasınız. Yok, bu durumu şeytani kötü güçlere bağlıyorsanız size daha önce de söylediğim gibi hayal dünyanızda başarılar dilerim. Güç sizinle olsun. Muskalarınızı asın, Cevşeni eksik etmeyin. Başucunuza sarımsak asın. Hoca efendinin size verdiği tılsımları üzerinizde taşıyın.

Etrafımda bu hikâyeleri o kadar çok duydum ki, artık kusasım geliyor. Üzülerek belirtiyorum ki yok. Şeytani güçler yok. İfritler yok. Noel Baba yok. Musallat olma yok. Ele geçirme yok. Süperman yok. Wolverine yok. Caillou bir çizgi film. Heidi hiç Alplerde var olmadı. Jedi’ lik sadece Star Wars filmindeki karakter. Tusubasa asla Türkiye’de oynamayacak.

Bu arada, evrene pozitif enerji yollamayı bırakın. Negatif enerjiler de sizi etkilemiyor. Jüpiter sizi kafasına takmıyor. Venüs’ün etkisi sizi bu yıl etkilemeyecek. Mars nedeniyle aşk hayatınızda sıkıntı olmayacak. Merkür gezegeninin geçişi size maddi sıkıntılar oluşturmayacak. Günümüzde yeni moda olan şu “Evren Dini”ni atın çöpe. Eski moda Semavi Dinlerden sıyrılacağım diye soytarı olmaya da gerek yok. Fallardan, yıldızlardan, gezegenlerden etkilenip hayatınızı çizmeyin. Hepsi fantastik hayal ürünü. Güzel vakit geçirdiğinizi sanıyorsunuz o kadar.

Hayatınızı gerçekler ile şekillendirin ve ona göre çaba harcayın. İyi insan olun. Herkese yardım edin. Eve giderken sokak hayvanlarına mama alıp verin. Kardan yiyecek bulamayan kuşlar ve sokak hayvanları için yiyecek istasyonu yapın. Mama alacak paranız yoksa ki olabilir, artık yemek ve ekmekler ile onları besleyin. Örnek kişi olmaya çabalayın. Herkese eşit olun. Herkesin fikrine saygı duyun. Saygı ve sevgi çerçevesinde yaşayın. Haksızlıkların karşısında, hukuk sınırları içerisinde durun. İşte asıl “Din” budur.

Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ten birkaç alıntı yapmak istiyorum:

• Ben manevi miras olarak hiçbir nas-ı katı, hiçbir dogma, hiçbir donmuş, kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevi mirasım ilim ve akıldır. Benden sonra, beni benimsemek isteyenler, bu temel mihver üzerinde akıl ve ilmin rehberliğini kabul ederlerse, manevi mirasçılarım olurlar.
• Biz cahil dediğimiz zaman, mektepte okumamış olanları kastetmiyoruz. Kastettiğimiz ilim, hakikati bilmektir. Yoksa okumuş olanlardan en büyük cahiller çıktığı gibi, hiç okumak bilmeyenlerden de hakikati gören gerçek âlimler çıkabilir.
• Dünyada her şey için, maddiyat için, maneviyat için, hayat için, başarı için en hakiki yol gösterici ilimdir, fendir. İlim ve fennin dışında yol gösterici aramak gaflettir, cahilliktir, doğru yoldan sapmaktır. Yalnız ilmin ve fennin yaşadığımız her dakikadaki safhalarının gelişimini anlamak ve ilerlemeleri zamanında takip etmek şarttır.
• Yükselmiş, ilerlemiş medenî bir millet olarak medeniyet düzeyinin üzerinde yaşayacağız. Bu hayat ancak ilim ve fenle olur. İlim ve fen için kayıt ve şart yoktur.

Sağlıcakla ve Aklınızla kalın.

Yazan: Demon Product

İNANÇ TARİHİ VE SINAV ÜZERİNE BAZI TEORİLER

Yaşı belirli bir seviyenin üzerinde olanlar hatırlar; eskiden CİNE-5 diye bir kanla vardı. Türkiye’nin ilk şifreli kanalı idi. Decoder alıp izleyebiliyordunuz bu kanalı. Maç yayınlarını satın alması ve geceleri Playboy TV den aldığı program ve filmleri yayınlaması ile meşhur olmuştu. Akşam maçlarla sevinip üzülenler gece playboy tv ile günün stresini üzerinden atıyordu. Hatta CİNE-5 sahiplerine bu nedenle potansiyel cünüp gözü ile bakılırdı. Bu kanal, ülkemizde günümüzün şifreli platformlarının ilki sayılabilir. Bununla beraber yayınladığı film ve dizilerin de kalitesi hayli yüksekti ki bu sayede ciddi bir izleyici kitlesi edinmişti. Günümüzde kahvehaneler de maç yayınlarında nasıl insan/taraftar yoğunluğu yaşanıyorsa bunun ilkini CİNE-5 yaşatmıştı. Bu kanal sessiz sedasız TV tarihindeki yerini alarak silindi gitti.

Bu kanala herkes sahip olamazdı. Evin gelir düzeyinin biraz yüksek olması gerekiyordu. Bir ayrıcalıktı kısacası. O dönem (90’larda) misafirliğe gittiğimiz bir akrabamızın evinde vardı CİNE-5. Büyükler çaylarını yudumlayıp dönemin (90’ların başı) siyasi çalkantılarını tartışırken bizlerde hemen televizyonun önüne kurulduk. Bir yandan ikram edilen börek, kek yiyip çayımızı yudumluyor, diğer yandan da televizyona bakıyorduk. Bir film başladı. Adı “Sineklerin Tanrısı” idi. Film korkunç yâda aksiyon değildi. Adaya düşen bir grup çocuğun başlarında yetişkin olmadan yaşadıklarını anlatıyordu. Çocuklar arasında liderlik ve yönetim hırsı baş gösteriyor bu da aralarında gruplaşmaları ve rekabeti getiriyordu. Sonunda bu rekabet aralarında cinayet ve öldürmeye kadar ulaşıyordu. Bunu yapanlar daha çocuktu. İktidar ve güç için tanrısal öğeleri ve canavarları devreye sokuyorlardı. Kafalarında oluşturdukları varlıklara çeşitli güçler yüklüyor ve onlara ya tapıyorlar ya da korkuyorlardı (Yazar notu: Detay vermek istemiyorum mutlaka okuyun). İnanılmaz etkilemişti beni. Hemen kitabını bulmaya koyuldum. Birkaç kitapçı dolaştıktan sonra kitabını aldım okudum. William GOLDING tarafından 1950’ lerde kaleme alınan bu kitap oldukça iyi bir satış grafiği tutturmuştu. Sürükleyici ve macera içeriği yoğundu.

Romanı kafamda yoğurdum. Bu çocukların yaşadıkları bizle yani günümüz toplumları ile fazlasıyla örtüşüyordu. Liderlik, iktidar hırsı, gruplaşmalar, ötekileştirmeler, güç için ilahi varlık tasarlama ve kullanma, şefaat isteme ya da korkma hatta bunların cezalandırmasından örnek vererek grupları korkutmak). Gerçi bu konuyu M. Night Shyamalan’ ın 2004 yapımı “KÖY” filminde de görmüştük. Bir “yaratık” ile korkutarak YASAK olan duvarın aşılmaması gerekliliği vardı bu filmde.

Sineklerin Tanrısı adlı kitapta çocuklar sağlam bir dini altyapıya sahip değildiler. Kafalarında oluşturdukları varlıkları onlar vücuda, ete, kemiğe büründürüyorlardı. Çünkü açıklayamadıkları doğa olaylarını veya durumları ancak böyle tanımlayabiliyorlardı.

Bu durum bana insanlık tarihini bir nebze hatırlattı. Augusto COMTE’ un Pozitivizm akımını savunurken 3 Hal Yasasından bahseder. Comte yaşadığı dönemi bilgi çağı olarak nitelendirmiştir. İnsanlık yüzyıllar boyunca çeşitli aşamalardan geçerek bilgi çağı dönemine ulaşabilmiştir. Bilgi; insan düşünüşündeki farlılıklar sayesinde evrim geçirmiştir. Comte insanlığın geçirdiği süreci “Üç Hal Yasası” ismini verdiği bir yasa ile açıklamaktadır. Bu yasa şu şekildedir:

• Teolojik dönem: Dinsel doktorinlere bağlı kalınan dönemdir. Bu dönem üç basamak olarak gelişmiştir.

1. basamakta; insan çevresindeki herhangi bir materyale anlamlar yüklemiş, onu akıllı olarak nitelendirmiştir. Bunu “Putperestlik” olarak da nitelendirebiliriz.

2. basamakta; insan yaşadığı olayların kendisinin göremediği güçler tarafından gerçekleştirildiği inancını benimsemiştir. Yani “Politeizim (Çok tanrıcılık)” ortaya çıkmıştır.

3. basamakta ise; gücün tek bir varlığa ait olduğu düşüncesi ortaya çıkmıştır. “Tek tanrı” inancı yerleşmiştir.

• Metafizik dönem: Bu dönem soyut gücün ön planda olduğu dönemdir. Soyut güçten kastedilen; evreni yöneten insanlardan bağımsız bambaşka bir güçtür.
• Pozitif (olgusal) dönem: Bu dönem Ortaçağ sonunda başlayan bilimin ön plana çıktığı dönemdir. 

Olgusal bilgi mutlak doğru bilgidir, felsefe de böyle bir dönemde olgusal bilgi üzerinde şekillendirilmelidir. Düşünce yapısı teolojik ve metafizikten ayrılarak olgulara dayalı olmalıdır. Pozitivist anlayış felsefe içerisinde metafiziğin yerini almalı, diğer felsefelerden ayrılarak yapıcı bir felsefe yani bilim felsefesi oluşturulmalıdır.

Teolojik dönemin 3 basamağını incelediğimizde geçmişi daha rahat okuyabiliriz. Putperestlik, yani totemcilik ilk sırada yer alıyor. 2. Basamakta ise göremediği güçlere inanıyor. Evrim de olduğu gibi bunlar arasında da geçiş dönemleri var. Bu geçiş dönemlerinin yaşandığına en büyük kanıt HALLOWEEN yani Cadılar Bayramıdır. Her yıl 31 Ekimde kutlanan bu bayramın aslı PAGAN dönemlere aittir. Bu bayramın ilk atası is pagan keltlerde kutlanan SAMHAIN festivalidir. Yaz sonu Keltlerde aynı zamanda evliliklerin gerçekleştiği, ölülerin kutsandığı ilahî bir dönemdi. Bu günde, ölülerin ruhlarının geçmişte yaşadıkları evleri ziyaret ettiğine inanılıyordu. Tepelerin üzerinde, evlerdeki ocakları tutuşturmak ve aynı zamanda kötü ruhları uzak tutmak için büyük ateşler yakılıyordu. İnsanlar, ortalıkta dolaştığına inandıkları ruhlara tanınmamak için maskeler takıyor, kostümler giyiyorlardı. Bu gelenekler nedeniyle Samhain festivali zamanla cadılar, goblinler, periler ve iblislerle özdeşleşti. Romalılar 1. yüzyılda Kelt topraklarını fethettiklerinde, kendi ölüm festivalleri Feralia ve hasat festivalleri Pomona'yı Samhain ile birleştirdiler.

7. yüzyılda Papa V. Boniface 13 Mayıs'ta kutlanan Azizler Günü'nü -muhtemelen pagan festivalinin yerini alması için 1 Kasım'a taşıdı. Azizler Günü'nün arifesi (31 Ekim) kutsal kabul edildi ve Batılı dillerdeki Halloween adı buradan geldi. Ortaçağın sonlarında seküler kutlamalar ile Hıristiyan bayramı kaynaştı. Avrupa'daki Reform hareketleri esnasında, özellikle Protestan Hıristiyanlar arasında, Cadılar Bayramı kutlamaları neredeyse son buldu; Britanya'da ise seküler bir bayram olarak kutlanmaya devam etti.

Amerika'ya yerleşen ilk kolonilerde -pek çok bayram gibi- Cadılar Bayramı da yasaklandı. Bununla birlikte 1800'lü yıllarda, Cadılar Bayramı'ndan öğeler taşıyan bir hasat bayramı kutlanmaya başlandı. 19. yüzyılda başta İrlandalılar olmak üzere Britanya'dan Amerika'ya göçen çok sayıdaki göçmen Cadılar Bayramı kostümlerini beraberlerinde getirdiler ve Cadılar Bayramı zamanla ABD'deki başlıca çocuk bayramlarından biri haline geldi.

Hemen her toplumda ister din ister örf, adet ve gelenek adıyla birçok kutlama ve festival bu şekilde tertiplenmektedir ve kendinden önceki dönemlere ait öğeler barındırmaktadır.

Dinler tarihi incelendiğinde çok da farklı durumlar beklemez bizleri. Bu yönü ile tüm dinler arasında bağlantı kurmak hatta semavi olmayan dinler ve semavi olan dinler arasında bağlantı kurmak çok kolaydır. (Bkz. Hintlilerde Surya Namaskara ve Namaz terimleri. Namaz kelimesi Farsça kökenli olup İran ve Hindistan’ ın aynı coğrafya da bulunması manidardır.)

İnsanlar ilk çağlarda ve ilk toplumlarda açıklayamadıkları doğa olaylarını doğaüstü varlılara yüklemiş ve bu şekilde ilk inanç topluluklarını oluşturmaya başlamıştır. Sadece bir örnekle, bilimsel gerilikten kaynaklanan bu durumda şimşeği ve nedenini bilmeyen insanlar bu oluşumu tanrılara yüklemiştir.

Çağımızda da bu alt model inanç sistemlerinin örnekleri/çağdaşları bulunmakta ve hemen her kültür ve bilgi seviyesinden insanları bünyelerine çekmektedirler (Bkz. Raelyanlar, Scientology Kilisesi Tarikatı vb.). Raelyanlar veya Scientolojistler gibi tarikat oluşumlarına bakıldığında, mantıksal açıdan semavi dinlerle karşılaştırılamayacak kadar geridedirler. Onlara göre daha fazla mistik/fantastik hikâye barındırırlar. Bu tip inançlara yönelimlerin birçok sebepleri vardır. Farklı olmak, yeni bir topluluğa ait olma güdüsü, istek ve çıkarlar, yönelimler ve benzeri faktörler bunlardan sadece bazılarıdır. Mantıksız olduğunu bildikleri halde bu fikirlere “inanma” isteği baskın çıkmaktadır.

Sadece doğa olaylarını açıklamak değildir sebep. Ölüm ve sonrası da bu durumu etkileyen faktörler arasındadır. Semavi dinlerin ortaya çıkmasından önceki toplumlarda da ölülere saygı, onlara tapınma, onları kıymetlendirme, sonraki hayata hazırlama için bir çok ritüel bulunmakta ve bu ritüeller dönemin toplumlarını bile etkilemiştir. (Bkz. Mısır uygarlığı Piramitleri ve Kral mezarları. Daha birçok toplumda örnekler fazlası ile var)

Ölümden korkmak, yaşamın sonsuz olması isteğini de beraberinde getirdiğinden dolayı bu sonsuzluk denizinde herkes iyi ve olumlu olan tarafta yer alarak sonsuzluk ödülünü alma peşinde koşmaktadır. Kimse sonsuz ceza ve yanmayı göze alamayacağından, iyilik ve sonsuzluk ödülü için her “inanan” birey, toplumda kendine biçilen rolü üstlenir ve bu rolün gereğini yapar. Bu “sonsuz ödüle” sizi ulaştıracak bireyler sizin için rol model/lider olur. Eğer bir kişi sizi/toplumu sonsuz ödüle ulaştırabileceğini hatta ulaştırması için görevlendirildiğini söyler ise tereddütsüz kabul edersiniz. O kişi ne derse onu yaparsınız. Yargılamaz ve sorgulamazsınız. Çünkü bu kişi veya grupların söyledikleri, sizin sonsuz ceza veya sonsuz ödül arasındaki konumunuzu belirleyecektir. Kısacası yönetmek, hükmetmek, liderlik yapmak ve “bir numara” olmak için “seçilmiş” olmak zorundasınızdır. Ya siz yaşayan insan/tanrı olacaksınız (Bkz. Firavunlar vb.) ya da tanrının yeryüzündeki temsilcisi.

Doğaüstü varlıklardan insanları sadece sizin ya da temsil ettiğiniz varlığın koruyabileceği fikrinin meydana gelmiş olması ve herkesin buna inanmış/inandırılmış olması gerekmektedir. Bu yöntem ile maddi kazançta beraberinde gelecektir. Kanınızın kutsal olduğu inancı da eklenirse, sizden sonraki kuşakların yönetsel üstünlüğünü de garanti altına almış olursunuz. Antik toplumlarda veya günümüz geri kalmış toplumlarında “kan kutsallığı” kavramının gerekçesi de buradan gelmiş olur. Hanedanlık-Sultanlık sisteminin kökü de buraya dayanır.

Eski kabilelerde yöneticiler Tanrı ile özdeş olabildiğinden insanlar statü olarak çok aşağıda idiler. Dolayısı ile ara bir sınıfa ihtiyaç duyuluyordu. Rahipler ve şamanlar bu rolün üyeleri idiler. İnsanlar hediyelerini veya ibadetlerini ona yapıyorlardı. Ancak onlarla konuşmaları yasaktı. Rahipler ve şamanlar gibi ara sınıf bunun gereğini yapıyordu.

Tanrının doğaüstü yani insanüstü yapıldığı toplumlarda inandırıcılık ve insanları etkilemek için kuvvetli rüyalar/gerçekçi rüyalar gerekliydi. Özellikle şamanların veya antik britonlarda druid rahiplerinin hatta antik İskandinav rahiplerinin halüsinasyon gördürücü bitkileri kullanmaları ve kullandırmaları da bu nedenledir. Halüsinasyon gören insanlar doğaüstü varlıklar ile karşılaştıklarını, konuştuklarını hatta mesaj aldıklarını söyleyebilirlerdi. Bazen korku unsurları ile (yaratıklar, cinler, şeytan diğer bir örnekle Bkz. A. KARA Nasnas ve Shiqq yazısı) inandırma yolu seçilmiştir.

Şeytan çıkarma veya eksorsizm (exorcism) tabir edilen psikolojik olay bile (bedensel alıkoyma fenomeni) fantastik hikâyeler ile bezenmiş olarak Hollywood yapımı filmlerle bizleri etkilemeye devam eder. Paranormal olay adı altında aslında bilimsel olarak açıklanmış, ancak araştırma veya okuma isteği duymayan insanların kısa uydurulmuş internet makaleleri ile “inandırıldığı” durumlardır. Eksorsizm/Şeytan çıkarma ritüeli her dinde hatta semavi olmayan dinlerde bile vardır. Youtube, üzerinde bu videolardan bolca bulunmaktadır. Madem hak din İslam, cin ve şeytanları papaz ve hahamlar nasıl çıkartabiliyor? Hatta pagan afrika büyücüleri bile çıkartabiliyor. O zaman bedensel alıkoyma olayı tamamen insani ve psikolojik. Bu psikolojik “arızanın” sadece telkin ile kolaylıkla tedavi edilebildiği unutulmamalıdır. Telkin için kesinlikle aynı inancın dini lideri gereklidir. Bir papaz Yahudi bir kızın “şeytanını çıkaramaz”. Ya da Müslüman bir çocuğun içindeki şeytanı Yahudi haham çıkaramaz. Gerçi popülarite artsın diye beğeniye sunulan tiyatral çakma videolar karşıt örnek olarak sunulabilir ki ne dini ne de bilimsel hiçbir hükümleri yoktur. Bu ve benzeri fenomenleri paranormal olaylara bağlama da temel amaç “korkutmak” ve daha çok inandırmaktır. Bu sayede kolay yönetilebilir toplum oluşturmada önemli bir adım atılmış olur. Hakkında bolca film yapılan ve fantastik “gerçek(!)” hikayelere konu olan “Annabelle” bebeği bile bu amacın hizmeti doğrultusunda oluşturulmuştur.

Bu filmlerin ardından inanç sektöründeki maddi gelir artışı da yadsınamaz düzeydedir. Bu gelir artışını gözlemlemek için istatistik tutmaya gerek yoktur. Hristiyan bir toplumda hasta bir kız bulun, iyi bir papazla anlaşıp kızın “şeytanını” çıkarttırın, arkasından haç, incil, şeytan kovucu tütsü, kutsal su vb. dükkânı açın. Görün bakın neler oluyor.

Ardından “şeytan çıkaran” papaza ve toplumdaki rolüne bakın. Hatta kızı şeytandan kurtaran papazın üye olduğu din ve kilisenin popülarite artışına bir bakın.

Korku, doğa olaylarını açıklayamama, sonsuz ödüle kavuşma isteği, sonsuz yaşamda cezalandırma korkusu, “ben kimim ve neden varım?” sorularına cevap arayışları bu süreçlerde en büyük rolü oynar.

Tanrı burada iyi rolü üstleniyordu. O en güçlü, en ulaşılmaz, sizi doğruya yönelten ve ileten, kusursuz bir varlık idi. Doğurmaz ve doğurulamaz. Ol der olur. Korkulan varlıklardan korunmanın yegane yolu’ da iyi olan Tanrı’ya ulaşmaktır.

Bu inanç evrimlerinde Tanrı uzaklaştıkça onu insanlara ulaştıracak ara statülerde belirginleşmeye başladı. Tanrı ve rahipler arasına “seçilmiş” kişiler dâhil edildi. Bu seçilmiş kişiler Tanrıdan gelen mesajları iletmekle yükümlüydüler. Seçilmiş kişiden sonra rahipler, şamanlar, hocalar gelmekte idi. Ancak yönetimsel evrilmeler ve güç/liderlik hırsı sonraki dönemlerde farklı ilahi yönetsel statüleri de oluşturmuştur. Halifelik ve papalık buna örnek verilebilir. Bunlarında yetmeyince araya toplum/kanaat önderleri devreye girmeye başladı. (Hristiyanlıkta Kardinaller, Ekümenikler, İslamiyette Hocaefendiler, mezhep önderleri vs.)

Eğer doğaüstü iseniz korkulursunuz çünkü insanları sonsuz ödüle veya sonsuz cezaya sizin kararlarınız götürür. Doğaüstünün temsilcisi iseniz üstün/örnek insansınızdır ki yaptığınız, söylediğiniz, yazdığınız ve yazdırdığınız her şey kutsaldır. Doğaüstünün temsilcisinin yayıcısı iseniz her yerde kabul ve saygı görürsünüz. Seçilmiş liderler bile (Hanedanlık/Saltanat sisteminde kan sahibi dinsel de liderdir. Demokrasi ile seçilerek gelmiş iseniz kan önemini yitirdiğinden dinsel liderlik ortadan kalkar) elinizi eteğinizi öper. Doğaüstünün temsilcisinin yayıcısının sözcüsü iseniz insanlar kutsal olana ibadet ederken sizi örnek alır, sizi dinlerler.

….ve sistem böyle devam eder gider… Dinler ve inançlar değişse de yukarıdaki sistem aynen bu şekilde evrilmeye devam eder. Kazanan belli, kaybeden bellidir.

Yazımın sonunda tekrar en baştaki Sineklerin Tanrısı kitabı aklıma geldi ve şu soru beyin kıvrımlarında dolaşmaya başladı: Sinek kim? İnançları biz oluşturmuş/yaratmış olabilir miyiz?

Eğer yaratıcıyı ve inançları biz yaratmamış ve gerçekten dinlerde bahsedilen yaratıcı var, ayrıca bu dünya ve yaptıklarımız bir sınav ise site admini ve başyazar A. KARA’ nın DİN VE SINAV yazısında bahsettiği gibi tecavüze uğrayarak öldürülen 5 yaşındaki bir kız çocuğunun sınavı bu mudur? Yoksa bu sınav, tecavüzcü/katilin ise kız çocuğu sadece bir sınav sorusu mudur?

Düşünsenize, 5 yaşında tecavüze uğrayarak öldürülen bir sınav sorusu……………….

Sağlıcakla kalın.

Yazar Notu: Organ bağışı yapın ki başkalarına faydanız olsun. Arada kan bağışı yapmayı da unutmayın. Güçsüzlere en gizlisinden maddi/manevi yardım yapın ki yüzleri gülsün. Bu arada eve dönerken de markete uğrayıp iyi marka kedi/köpek maması alıp onları besleyin. Kısacası iyi ve güzel ne varsa onları yapın. Dünyaya, vatanınıza, yeryüzündeki tüm insanlığa ve ailenize iyi bir örnek ve birey olun.

Yazan: Demon Product