Öncelikle bu argümanın klasik ve modern modellemelerine bakalım. Klasik argümanda ;
- Var olmaya başlayan her şeyin , var olmaya başlamasının bir sebebi vardır.
- Evren var olmaya başlamıştır.
- Evrenin var olmaya başlamasının bir sebebi vardır.
Modern argümanda ise , Craig iki argüman daha ekleyerek argümanı güçlendirdiğini düşünmüş ve kısaca şu şekilde özetlemiştir. Gerçek Sonsuzun İmkansızlığı ;
- Gerçek sonsuz var olmaz.
- Zamanda sonsuza kadar giden olaylar, gerçek sonsuzluk demektir.
- Dolayısıyla zamanda sonsuza kadar giden olaylar dizisi var olamaz.
Birbiri ardına eklenen olayların sonsuzluğunun imkansızlığı ;
- Birbiri ardına eklenen olaylar gerçekten sonsuz olamaz çünkü her zaman eklenene bir olay daha eklenebilir.
- Zamansal olarak geriye doğru giden olaylar , birbiri ardına eklenerek oluşurlar.
- Dolayısıyla bu tür bir gerçek sonsuzluk olamaz. Yani özetle diyebiliriz ki ; Var olmaya başlayan her şeyin bir sebebi vardır , evrende var olmaya başlamıştır ve onunda var olmaya başlamasının bir sebebi vardır.
Peki bu argüman gerçekten inandırıcı ve gerçekçi mi yada ne kadar inandırıcı ve gerçekçi ? İlk başta bu argüman , insan zihninin olayları algılamada kullandığı o vazgeçilmez nedensellik kalıbının direk kabulü ve buradan da yüce bir yaratıcının varlığını zorunlu olarak kabul etmek yanılgısı ile sallantıya düşüyor. Bunun yanında bu argüman sonsuza doğru giden bir olaylar dizisinin mantıksızlığı üzerine kurulmuştur. Burada yapılacak ilk eleştiri kuantum fiziği ve mekaniğinin klasik nedensellik anlayışına bağlı ve öncül bir nedene sahip olmadan gerçekleşen yada gerçekleşebilecek olan olayları öngörüyor olmasıdır.. Örneğin elektronların nereye gidecekleri , radyoaktif bozulmaların ne zaman ve hangi atomda gerçekleşebileceği gibi şeyleri bilmenin hiç bir yolu yoktur. Ayrıca elimizdeki modern teorilerinin pek çoğu , nedenlere bağlı olmadan kendiliğinden var olabilen sanal parçacıkları öngörmekte. Dolayısıyla ilk öncül biz gibi canlılar için gerçek ve gerekli gibi görünse de , fiziğin içine girdikçe aslında imkansız gibi görünmeye başlıyor. Bu argümanın bir diğer zayıf tarafı ise zaman tanımında yatıyor.
Craig zamana evrenden bağımsız aşkın bir gerçeklik atfediyormuş gibi görünür ama fizik dünyası böyle bir zaman algısının yanlış olduğunu görecelik kuramı ile gösterebilmektedir. Ayrıca Craig'in bu düşüncesi kesin bir zaman okunu da gerekli kılar fakat fizik yasaları bildiğimiz kadarıyla zamanın her hangi bir yönünü tercih etmez yani şuanda gerçekten zamanda geriye doğru gitmeye başlasaydık evren yinede genişlemeye devam edecekti ve bizler için hiç bir algısal farklılık oluşmayacaktı. Dolayısıyla nedensellik ve zaman okunun paralel olması gerekmez hatta bir zaman okunun olmadığı , zamanın sadece olaylarla ölçülebildiği ve özünde bir yöne sahip olmadığı söylenebilir. Craig'in bu argümanı ise sadece fizik yasalarının belirli bir yönünü bariz şekilde tercih etmesi durumunda geçerlidir. Yani Kelam Kozmolojik Argümanı"zamanın A teorisi" denilen zaman algısına dayalıdır.
Zamanın A teorisine göre , zaman gerçekten bir yöne doğru almaktadır , sezgisel olarak zamanın aktığı hissedilse bile buna dair kesin bir kanıt bulunmamaktadır. Zamanın A teorisi Albert Einstein'ın özel görecelik kuramı ile çelişmekte ve gene Einstein'dan sonra bilim dünyasında hakim olan uzay-zaman ayrılmazlığından farklı bir zaman algısı çizmektedir ve zamanın A teorisinin geçerliliği günümüzde oldukça azalmıştır. Zamanında A teorisi yerine önerilen "Zamanın B Teorisi"ne göre ise zaman gerçekten akmıyordur. Yalnızca gerçekleşen olaylar sırası yani kipler vardır. Zamanın B Teorisi doğru ise sonsuza kadar geriye gidiş mümkündür ve evrenin gerçek bir başlangıcı yoktur.Bu da Kelam Kozmolojik Argümanın geçersiz kalması demektir.
Ayrıca fizikçiler kuantsal boyuttaki denklemler de Zamanın B Teorisinin gerçekliğine göre hareket ederler. Bu hem Craig'in söylediği zaman içindeki sonsuzluğun saçmalıklarından uzaktır hemde gerçekten her yönde sonsuzluğa doğru çelişkisiz şekilde uzanabilir. Bu durumda evren bir başlangıca sahip olsa bile , evrenin içinde bulunduğu gerçekliğin bir başlangıcının olma zorunluluğu ortadan kalkar . Hawking gibi bilim insanları , kütle çekim diye bir yasa olduğundan evrenin kendini bir tür tekillikten var edebileceğini ileri sürerlerken , yeni yapılan çalışmalar ışığında Julian Neves , Surya Das , Ahmed Farag Ali gibi bilim insanları , büyük patlamanın aslında hiç gerçekleşmediğini , uzay ve zaman başlangıcında evrenin daha önce bir daralma hareketini yaşadığını ve faz değişiklikleri ile yeniden genişlemeye başladığı fikrini denkleme koyuyorlar.
Kısacası bugün ulaştığınız ve ulaşmaya devam ettiğiniz veriler Kelam Kozmolojik Argümanını geçersiz kılıyor ve evrenin var olması için bir ilk nedene ihtiyaç olmadığını ve hatta 18. ve 19. yy materyalist düşünürlerin dile getirdikleri gibi evrenin sonsuz olduğuna işaret ediyorlar. Her daim sevgi ve umutla kalın dostlar.
Yazan: Gregoire de Fronsac
