Ama geçen sene sorgulamayı öğrendim bana bunu yapmamı babam söyledi. Bizi sürekli kur-an kursuna yolladığı için pişman olduğunu fark ettim. Ama ben yinede sorgulayacak kadar cesur değildim. Bir gün babam bana dedi ki ''düşünsene cennet ve cehennemle tehdit eden bir yaratıcımız var. Nerede merhamet?'' Bunu dediğinden beri sorguluyorum. Dinin/dinlerin ne kadar zorlama olduğunu düşünüyorum.
Eğer kaderimiz belliyse neden sınava tabii tutuluyoruz? Ya da neden şeytan var? Çünkü zaten kaderimiz belliymiş ya. İnsanlar her yaptığı kötü şeyi şeytana yüklüyor. Ay şeytan beni kandırdı falan diye. Yahu senin kendi iraden var neden b-ku şeytana atıyorsun?? Ve her şeyden önce, benim ibadet ettiğim, küçüklüğümdeki bütün masumluğumla dua ettiğim yaratıcım bu kadar zalim olamaz. Kullarını çok sevdiğini söyleyip onları cehennemle tehdit edemez. Bunu eğlence haline getiremez.
İnsanlar her şeyi Allah için yapıyorlar iyiliği, kötülüğü halbuki kendin için yap iyilik yapmak için yap demi yani. Benim dinden soğumamın bir nedeni de geçen sene bir öğretmenim vardı. Adam kafayı yemiş. Müslüman olmayanlara sövüyor. Hatta kızlarla erkekler aynı okulda okuyamaz bulunamaz diyor. Ama kendi kızına baksak nerelerde okuyor... Sırf o adam yüzünden okulumu değiştirdim. Birde dinde zorlama yok diyorlar. Ve tabi ki 16 yaşımda olduğum için okuldakilerle iletişimim var. Hani bir kişiye düşüncelerimi söylesem yüzüme bakmayacaklar ve her yere yayılacak. Utanılacak bir şey de değil tabi, bence onlar utanmalı. Ama yinede insanı sinir ediyor.
Din hocama geçen ay bir soru yönelttim ve hoca cevap bile vermedi dediği tek şey '' sen İslam'a inanmak zorundasın. Allah sorgulanamaz'' gülmeden edemedim be. Tabi ondan sonra dedim "inanmıyorum". Okuldakiler şimdi bana iğrenç gözlerle bakıyor ama umurumda değil!! Ben deistim. Bunu çok fazla düşünerek kararlaştırdım ve asla onları umursamıyorum.
Ama bazıları diyor ki SEN MÜSLÜMAN DEĞİLSİN SANA YALAN SÖYLEMEK GÜNAH OLMAZ ya her şeyden önce karşındaki insan demi?? Kimse insan olarak bakmıyor kafayı yiyecem artık. Geçen günde gelmiş birisiyle konuşuyordum "gülmekten ölücem şimdi" dedim ve dediği şey ''SEN KIYAMETE İNANMIYORSUN Kİ'' ya kardeşim ne alaka şimdi bu demi? "Ben gülmekten ölmek diyorum" illa bir yerden laf çakacak ya saçmalıyorlar. Bu yazıyı şuan yazıyorum ve ilk defa birine düşüncelerimi yazdım o yüzden gerginim de ama rahatlamış hissediyorum sonuçta kaç yıllık birikim var:))
Şuan yazını okudum ve yayınladım, sana diyebileceğim tek şey "keşke bende senin yaşındayken bunları görebilecek vizyona sahip olsaydım, dinden daha erken kurtulurdum." A.Kara
SİZDEN GELENLER | Yazan: İsimsiz (Facebook profili dondurulmuş veya silinmiş)
Eleştirisel bakış açısı ile her din ve inanca ait yazılarınızı, inancınızın değişim sürecini anlattığınız sorgulama süreçlerinizi dinvemitoloji@gmail.com adresine gönderebilirsiniz.
- Bu yazılar biz-siz gibi sorgulama evresine girmiş herkese mutlaka biraz olsun ışık tutacaktır.
- Gönderdiğiniz yazılar sitemizde adınızla veya takma adınızla yayınlanacaktır.
- Gönderdiğiniz yazının başka bir internet sitesinde yayınlanmamış olması gerekmektedir. (KOPYA içeriğe karşı olduğumuzdan, sitemizdeki tüm içerikler özgündür)
